De Verschillen Tussen Mescaline En Psilocybine

In een wereld vol drugs zijn er maar een handjevol met een geschiedenis die duizenden jaren teruggaat. Vandaag onderzoeken en vergelijken we mescaline en psilocybine, twee natuurlijk voorkomende hallucinogene alkaloïden.

Er zijn talloze soorten drugs, waaronder een handvol psychedelica. Laatstgenoemde hebben een aantal overeenkomsten, maar zijn elk op hun eigen manier ook uniek. In dit artikel bespreken we psilocybine en mescaline, waarbij we de overeenkomsten en verschillen onderzoeken.

WAT ZIJN MESCALINE (PEYOTE CACTUS) EN PSILOCYBINE (PADDO'S)?

Psilocybine en mescaline zijn verschillende alkaloïden met een min of meer vergelijkbaar effect. Beide zijn hallucinogenen en vallen in de categorie 'klassieke serotonerge psychedelica', samen met LSD en DMT. Wat betreft de werking en effecten zijn er enkele overeenkomsten, en ook de geschiedenis van traditioneel, spiritueel gebruik komt overeen. Maar er zijn ook aanzienlijke verschillen als we naar hun natuurlijke oorsprong kijken.

AANWEZIGHEID IN DE NATUUR

Psilocybine en mescaline zijn twee natuurlijk voorkomende psychedelica, die elk van een andere bron afkomstig zijn. Meer dan honderd soorten paddenstoelen bevatten psilocybine, en dan gaat het vooral om het geslacht Psilocybe. Twee van de bekendste soorten in dit geslacht zijn Psilocybe cubensis en Psilocybe semilanceata. Deze paddenstoelen komen voor op verschillende continenten, waaronder Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Afrika en Azië.

Mescaline zit daarentegen in verschillende cactussen en dan vooral in de Peyote cactus (Lophophora williamsii), San Pedro cactus (Echinopsis pachanoi) en de Peruvian torch (Echinopsis peruviana). Deze cactussen komen van oorsprong voor in het zuidwesten van de VS en Mexico.

Mescaline en psilocybine komen dus allebei in de natuur voor, maar psilocybine komt uit het schimmelrijk en mescaline uit het plantenrijk. Dit betekent dat ze vele miljoenen jaren gescheiden zijn van hun laatste gemeenschappelijke voorouder; in het gunstigste geval zijn het dus verre neven van elkaar. Daarom kunnen we wel stellen dat ze een bijzonder verschillende natuurlijke oorsprong hebben. Bovendien gedijen cactussen in een droge omgeving, terwijl schimmels juist veel vocht nodig hebben!

TRADITIONEEL GEBRUIK

Zowel paddenstoelen met psilocybine als cactussen met mescaline hebben een rijke geschiedenis van traditioneel gebruik, vooral in Midden- en Zuid-Amerika. Inheemse culturen in Meso-Amerika, zoals de Azteken en Mazateken, gebruikten dergelijke paddenstoelen voor spirituele en religieuze ceremonies. Ze noemden ze 'teonanácatl', wat 'vlees van de goden' betekent en op de gerespecteerde status wijst. Psilocybine-rijke paddenstoelen werden echter ook in andere culturen gebruikt, dus niet alleen in Meso-Amerika.

Op dezelfde manier gebruiken inheemse Amerikaanse stammen in het zuidwesten van de VS en Mexico al duizenden jaren mescaline-cactussen. Vooral peyote speelt een belangrijke rol in de spirituele praktijken van dergelijke culturen, waarbij de cactus tijdens ceremonies wordt geconsumeerd. Buiten Midden-Amerika zul je mescaline echter niet in de natuur aantreffen.

Het is duidelijk dat mescaline en psilocybine overeenkomsten hebben; beide worden tenslotte al heel lang voor spirituele doeleinden gebruikt. Omdat Psilocybe-paddenstoelen echter in veel meer verschillende omgevingen groeien, is hun invloed naar verhouding groter.

HOE VERHOUDT MESCALINE ZICH TOT PSILOCYBINE?

Ondanks het verschil in natuurlijke oorsprong lijken de twee drugs erg op elkaar, vooral wat betreft hun farmacologische eigenschappen en effecten. Toch zijn er ook opmerkelijke verschillen. Laten we eens wat dieper ingaan op hoe ze zich tot elkaar verhouden.

FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN

Psilocybine en mescaline gaan beide een interactie aan met serotoninereceptoren in de hersenen, maar de manier waarop verschilt. Psilocybine wordt door de lever in psilocine omgezet. Deze stof bindt zich vervolgens vooral aan de serotoninereceptor 5-HT2A, waardoor je psychoactieve effecten ervaart. Mescaline bindt zich echter aan meerdere serotoninereceptoren, waaronder 5-HT1A, 5-HT2A, 5-HT2B en 5-HT2C, evenals dopaminereceptoren. Dit kan de verschillen in de effecten die mensen waarnemen verklaren. Hoewel de werkingsmechanismen dus verschillen, kunnen we beide als serotonerge, hallucinogene stoffen beschouwen.

HERSENCHEMIE

Beide stoffen beïnvloeden de hersenchemie door serotonine na te bootsen. Dit is een neurotransmitter die bij de stemming, waarneming en cognitie betrokken is. De effecten van psilocybine houden verband met een verhoogde connectiviteit tussen verschillende hersengebieden. Naar verluidt, kan dit zowel een recreatief als therapeutisch effect teweegbrengen. Mescaline bevordert ook de hersenactiviteit, maar benut andere receptorpaden, wat wellicht de unieke hallucinaties verklaart.

Mescaline is echter lang niet zo uitgebreid onderzocht als psilocybine, waardoor er nog veel onbekend is over de effecten ervan op de hersenen.

RECREATIEF GEBRUIK EN EFFECTEN

Bij recreatief gebruik, kunnen de effecten van psilocybine en mescaline sterk variëren. Psilocybine veroorzaakt vaak visuele hallucinaties, een versterkte waarneming van kleuren en patronen, maar ook diepgaande veranderingen in gedachten en stemming. Je kunt daarnaast synesthesie ervaren, waarbij zintuigen elkaar overlappen, zoals het 'horen' van kleuren of het 'zien' van geluiden.

Mescaline staat daarentegen bekend om het opwekken van levendige visuele hallucinaties. Deze omvatten geometrische patronen en vervormingen in de ruimtelijke waarneming. Daarnaast kun je een meer fysieke trip krijgen, met een veranderde tastzin en gevoelens van euforie.

In hoeverre deze effecten van elkaar afwijken, is subjectief. In zekere zin komen ze qua psychedelische kenmerken overeen. Zeker als je bekend bent psychedelica kunnen beide stoffen vertrouwd aanvoelen. Toch zijn ze wel degelijk anders van karakter.

THERAPEUTISCHE TOEPASSINGEN

Psilocybine lijkt veelbelovend bij de behandeling van verschillende psychische aandoeningen. Zo zijn er momenteel klinische studies gaande om te bepalen of het effectief is bij depressie, angst en verslaving. Naar verluidt, werkt het door de activiteit in het Default Mode Network (deels) te remmen en verbindingen tussen hersengebieden te stimuleren. Wetenschappers denken dat het hierdoor bepaalde mentale aandoeningen kan beïnvloeden (Gattuso, 2022).

De therapeutische mogelijkheden van mescaline zijn niet goed bestudeerd. De inheemse Amerikanen gebruikten het wel om aandoeningen als alcoholisme en depressie aan te pakken, maar het werd vooral ceremonieel gebruikt. Naarmate wetenschappers meer interesse krijgen in psychedelica, zullen er waarschijnlijk ook meer studies naar de therapeutische toepassingen van mescaline verschijnen, maar wat die toepassingen precies zijn, weten we dus nog niet.

WAT IS BETER: MESCALINE OF PSILOCYBINE?

Deze vraag is onmogelijk te beantwoorden; het hangt er echt van af wat je zoekt en waar je bent. Er is meer onderzoek gedaan naar psilocybine dan naar mescaline, wat betekent dat de toepassingen ook beter bekend zijn. Dat gezegd hebbende, is er ook veel informatie te vinden over mescaline, zoals op Erowid, Bluelight en Reddit.

Een interessant weetje is dat mensen aangeven het liefst mescaline te gebruiken in een open omgeving, zoals de woestijn waar de cactus van nature groeit. In meer afgesloten omgevingen lijken mensen zich claustrofobisch te gaan voelen. Liefhebbers van psilocybine gebruiken de stof het liefste in het bos en meer gesloten ruimtes. Omdat de effecten best wel verschillend zijn, loont het de moeite om je in beide drugs te verdiepen, mocht je interesse hebben in psychedelica. Uiteindelijk kun je dan zelf beslissen aan welke van de twee je de voorkeur geeft!