Special: Albert Hofmann

Albert Hofmann - de vader van de LSD - was een Zwitserse scheikundige die de wereld zegende met zijn openbaringen over hallucinogenen.

Albert Hofmann werd voornamelijk wereldberoemd als ontdekker van lysergeenzuurdi-ethylamide (LSD). Bovendien was hij de eerste die de actieve verbindingen in paddo's isoleerde, die hij psilocybine en psilocine noemde. Hij schreef talloze boeken en meer dan 100 wetenschappelijke artikelen over zijn LSD ontdekkingen. In 2007 werd hij zelfs uitgeroepen tot een van de meest nog levende geniën. Gewoon omdat hij deed wat zijn roeping was. "Ik koos niet voor LSD", vertelde Hofmann, "LSD heeft mij ontdekt en aangetrokken".

HET LEVEN VAN ALBERT HOFMANN

Hofmann werd geboren als eerste kind in een relatief arm gezin in Baden, Zwitserland. Omdat de familie het niet breed had, bleek zijn peetvader bereid zijn studie voor zijn rekening te nemen. Al op zijn 20ste liet Hofmann zich inschrijven aan de Universiteit van Zürich en begon hij aan zijn scheikundestudie. Hij studeerde er 3 jaar later in 1929 in af. Hofmann richtte zich voornamelijk op de scheikunde van planten en zoogdieren en ontving zijn doctoraat voor onderzoek dat hij verricht had naar een algemene dierlijke substantie, genaamd chitine. 

Hij continueerde zijn passie en werkte zijn hele leven als scheikundige. "Dit [carrière] besluit was niet makkelijk voor me. Ik had al een toelatingsexamen Latijn gedaan en daarom had het er alle schijn van dat ik een carrière in de geesteswetenschappen tegemoet ging", aldus Hofmann tijdens de World of Consciousness Conference in Duitsland. "Bovendien lokte een loopbaan in de kunst. Uiteindelijk was het echter een kwestie van theoretische kennis die me ertoe bracht scheikunde te gaan studeren, tot verrassing van iedereen om me heen. Mystieke ervaringen tijdens de jeugd, waarin de natuur op een magische manier veranderde, lokten vragen uit over de essentie van de externe, materiële wereld. En scheikunde was het wetenschappelijke terrein dat hierin inzicht zou kunnen bieden", vervolgde hij.

HET WERK VAN HOFMANN

Hofmann begon in de jaren '30 te werken voor Sandoz, waar hij een onderzoek startte naar de chemie van ergotalkaloïden, die voorkomen in schimmels die groeien op rogge, gerst en andere planten. Tijdens zijn studies slaagde hij erin lyserginezuur te identificeren als belangrijkste actieve verbinding. Hij synthetiseerde zijn eerste LSD in 1938 terwijl hij derivaten van lyserginezuur onderzocht. 

Hofmann noemde het LSD-25. Het was zijn bedoeling het te gebruiken als stimulerend middel voor de behandeling van ademhalingsmoeilijkheden en hart- en vaatziekten. Toen echter na vroeg onderzoek werd vastgesteld dat het ineffectief was, verdween LSD-25 voor jaren op de planken. In 1943 realiseerde Hofmann zich dat LSD unieke eigenschappen zou kunnen bezitten. Hij pakte de draad dus weer op en synthetiseerde een nieuwe partij. Toen hij hieraan werkte, schreef hij een zeer eigenaardige brief aan zijn studiebegeleider. "Ik moest halverwege de middag wel stoppen met werken en huiswaarts gaan. Ik werd overvallen door een opmerkelijke rusteloosheid die samenging met een lichte duizeligheid", schreef Hofmann. "Eenmaal thuis ging ik liggen en zonk ik weg in een niet onaangename roes. Mijn verbeeldingskracht werd daarbij buitengewoon gestimuleerd. Als in een droomstaat ontwaarde ik een stroom onafgebroken fantastische beelden, buitengewone vormen en een intens caleidoscopisch kleurenspel. Na zo'n uur of twee ebden de effecten langzaam weg".

Voordat het in overwegend alle landen als illegaal werd bestempeld, werd LSD gezien als een ideale behandeling voor schizofrenie. De Amerikaanse CIA (Central Intelligence Agency) deed er ook onderzoek naar als mogelijke mind control drug. De Britse overheid bejubelde het als "waarheidsdrug", waarvan gebruikers onopzettelijk openhartig werden als ze onder invloed verkeerden. 

DE INVLOED VAN HOFMANN

Voor de rest van zijn leven bleef Hofmann regelmatig een bescheiden dosis LSD gebruiken. Hij noemde het een "geheiligde drug", maar ook een "medicijn voor de ziel". Hofmann was van mening dat het een meditatief hulpmiddel zou kunnen zijn om diepere niveaus van bewustzijn te ervaren. Tijdens een interview voor zijn 100ste verjaardag stelde hij dat het wereldwijde verbod hem behoorlijk frustreerde. "Het werd voor een tiental jaren met groot succes gebruikt tijdens psychoanalyses", was zijn commentaar. "Maar het werd op een verkeerde manier gebruikt tijdens de tegencultuur van de jaren '60. Dat had weer tot gevolg dat de gevestigde politiek het destijds onterecht bekritiseerde". Hij benadrukte daarbij dat je er kleinere hoeveelheden van moet gebruiken vanwege de overdonderende psychedelische effecten. 

In december van het jaar 2007 gaf de Zwitserse overheid de psychotherapeut Peter Gasser toestemming experimenten uit te voeren met LSD op zijn therapiepatiënten die bovendien aan terminale kanker of een andere ongeneeslijke ziekte leden. Zijn bevindingen weerspiegelden die van Hofmann. Bovendien was dit het eerste onderzoek naar LSD met mensen van de afgelopen 35 jaar. De Multidisciplinaire Associatie voor Psychedelische Studies (MAPS) continueerde de studies naar LSD van Hofmann en Gasser. 

Hofmann overleed in 2008 aan een hartaanval in zijn woning in Zwitserland. Hij werd 102 jaar oud. Hofmann was omringd door zijn vier kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.