Hoe Herken Je Verschillende Paddo's?

Paddo's staan al duizenden jaren hoog in aanzien bij de mens. Ze zijn gebruikt bij spirituele ceremonies en inmiddels bevestigt zelfs de wetenschap de therapeutische effecten ervan. Psychonauten hebben de mogelijkheid ze zelf thuis te kweken of ze te vinden in de natuur. Ontdek hier hoe je de meest voorkomende paddosoorten herkent.

ER BESTAAN MEER DAN 180 SOORTEN PADDO'S

Een paddo, of "magic mushroom", is een overkoepelende term waar meer dan 180 schimmels onder vallen. Deze paddenstoelen bevatten vaak psilocybine, de prodrug van het serotonerge psychedelische psilocine. Je vindt paddo's wereldwijd, van het vochtige Amazone-regenwoud tot de schilderachtige weiden van Engeland en de tropische eilanden van Thailand.

Om de effecten ervan te ervaren, kunnen psychonauten hun eigen voorraad paddo's kweken. Ze kunnen echter ook bossen en weilanden bezoeken om deze vruchten te plukken in de natuur.

In dit artikel bespreken we de meest voorkomende soorten paddo's. Je ontdekt ook waar je ze vindt en hoe je ze herkent.

Voordat we in de details duiken, is het extreem belangrijk te begrijpen en te weten dat het zoeken naar paddenstoelen gevaarlijk is als je geen ervaring hebt. Veel soorten zijn giftig en mogelijk fataal. Dit artikel is uitsluitend bedoeld voor educatieve doeleinden en om interesse te wekken. Als je van plan bent wilde paddenstoelen te zoeken, raden we aan een cursus te volgen om je vaardigheden te verbeteren. Dit is een serieuze zaak en je wilt geen fouten maken. Ga altijd op pad met een expert.

Het is bovendien veel veiliger om truffels te kopen van een betrouwbare bron!

DE MEEST VOORKOMENDE SOORTEN PADDO'S

Als je een fervent wandelaar bent, is de kans groot dat je weleens psychoactieve schimmels bent tegengekomen. Wanneer het seizoen, het weer en de omgevingsfactoren meezitten, is dit vrij gebruikelijk. Hieronder vind je een lijst met veel voorkomende soorten. Je ontdekt ook hoe, waar en wanneer je ze vindt.

Voordat we de verschillende soorten bespreken, is het handig wat basisanatomie van paddenstoelen te kennen. Zo begrijp je de beschrijvingen beter. Zoals veel planten, hebben psilocybine-paddenstoelen een steel. In de wereld van de mycologie noemen we dit echter een stipus.

Bovenop het steeltje vinden we een koepelvormige structuur. Dit is het hoedje, of de pileus. Op de bovenkant van het hoedje vind je eigenschappen die helpen bij het identificeren. Aan de onderkant zitten lamellen. Dit zijn dunne, verticaal gepositioneerde structuren. De lamellen zijn bedekt door een laagje weefsel. Dit beschermt ze in de vroege ontwikkelingsfases. Deze structuur staat bekend als de gedeeltelijke sluier en reikt van de onderkant van het hoedje tot de steel.

PSILOCYBE CUBENSIS

Psilocybe cubensis is een van de meest gekweekte psilocybine paddenstoelen. De paddenstoel staat ook wel bekend onder de naam "cubes" en er zijn verschillende soorten ontwikkeld door breeders. Deze omvatten B+, Amazonian, Golden Teacher en Penis Envy. Gemiddeld bevat droge Psilocybe cubensis 0,37-1,3% psilocybine.

In de natuur vind je de soort in het wild in diverse regio's in de VS, Midden- en Zuid-Amerika, Zuidoost-Azië en Australië. "Cubensis" betekent "afkomstig uit Cuba", waar je de paddenstoel ook aantreft.

Zoek je naar Psilocybe cubensis? Weet dan dat de soort een voorliefde heeft voor mest, vooral van grote herbivoren. Wilde vruchtlichamen vind je voornamelijk in weiden en graslanden, waar vee graast, zoals koeien en geiten. De soort voelt zich echter ook thuis in (sub)tropische omgevingen. Mensen die bijvoorbeeld in Florida wonen, zitten gebakken!

De meest kenmerkende eigenschappen van Psilocybe cubensis behelzen het hoedje. De hoed (pileus) heeft een diameter van 2-8 cm. Deze is kegel- of bolvormig, maar wordt ronder door veroudering. Het hoedje van jonge exemplaren is rood-kaneelbruin en kleurt uiteindelijk goudbruin.

De stipus is ongeveer 4-15 cm lang en 0,5-3,8 cm dik. Daarbij is hij witachtig, maar blauwe tinten ontstaan bij het kneuzen. Dit is een duidelijk teken van psilocybine. Jonge exemplaren hebben een witte steel, die later mogelijk geel kleurt. De stipus van oude exemplaren heeft soms een annulus (of ring). Dit is resterend weefsel van de gedeeltelijke sluier.

De lamellen zijn breed tot smal verbonden met de steel. Ze zijn daarbij breder richting het midden. Jonge lamellen zijn bleek of grijskleurig, maar worden later paars tot zwart.

Paddenstoelen zijn ook te identificeren door een sporenprint te maken. Haal hiertoe het hoedje van de steel en plaats de lamellen op een stuk papier of aluminiumfolie. Een sporenprint van Psilocybe cubensis is donkerpaars of -bruin. Deze soort vind je vooral in juni en opnieuw in augustus en september.

PSILOCYBE AZURESCENS

Psilocybe azurescens is een van de krachtigste Psilocybe-paddenstoelen in de natuur. Na het drogen, bevat de soort ongeveer 1,8% psilocybine. De paddenstoel is inheems in delen van de westkust in de VS. Je vindt de paddo in Oregon en Californië tot in Washington. Verrassend genoeg hebben liefhebbers ook wilde exemplaren gevonden in Stuttgart, Duitsland. Je vindt de soort op brede houtsnippers en zanderige bodems, voornamelijk in november.

Het hoedje heeft een diameter van 3-10 cm. Deze is conisch tot bol van vorm en wordt steeds vlakker. Het oppervlak is glad, bruin tot karamel van kleur, met donkerblauwe en blauwzwarte delen. De lamellen zijn sierlijk of soepel golvend en bruin. De stipus is 9-22 cm lang, 0,3-0,6 cm dik en kaal. Na kneuzing ontstaan blauwe plekken. De steel verdikt ook richting de onderkant en heeft een zijdeachtig, wit uiterlijk. Een sporenprint van Psilocybe azurescens is zwartbruin tot paars.

PSILOCYBE CYANESCENS

Psilocybe cyanescens, ook wel bekend als wavy caps, is wijdverspreid. De soort komt voor in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Nederland, Zweden, Noord-Amerika, Zuid-Afrika en Nieuw-Zeeland. Als je deze paddenstoel toevallig tegenkomt, maak je een goede kans op een flinke buit. Deze kun je drogen en bewaren voor toekomstig gebruik. Psilocybe cyanescens ontwikkelt zich meestal in grote hoeveelheden. In Groot-Brittannië is zelfs een flush ontdekt van ruim 100.000 vruchtlichamen. Het groeiseizoen loopt van september tot december en je vindt de paddenstoel vaak op houtsnippers en tuinbedden met strooisel.

Verse Psilocybe cyanescens heeft een karamel tot kastanjebruin hoedje. Gedroogde paddo's kleuren daarbij licht geel. Het hoedje heeft een diameter van 1,5-5 cm en uitgesproken golvende randjes. Onder de hoed vind je nauw verbonden lamellen. Deze zijn lichtbruin tot donkerpaars van kleur, met lichtere randjes. De stipus heeft geen duidelijke annulus (ring), maar vertoont soms wel resten van een gedeeltelijke sluier. Verse exemplaren worden blauw na beschadiging. De sporenprint is zwartbruin tot paars van kleur. Daarnaast heeft de soort een dodelijke dubbelganger: Galerina marginata.

AMANITA MUSCARIA (VLIEGENZWAM)

Amanita muscaria is visueel verbluffend en de typische belichaming van een paddenstoel. Deze soort zie je regelmatig in sprookjes, films en kunst. De paddenstoel bevat daarbij geen psilocybine. Toch is de status ervan magisch. Veel veldgidsen beschrijven Amanita muscaria als giftig en daarvan is niets gelogen. In verse vorm bevat de paddenstoel de actieve moleculen iboteninezuur en muscimol. De eerste is een bekend zenuwgif, maar muscimol is psychoactief. Middels drogen in de oven verandert iboteninezuur echter in muscimol.

Je vindt deze paddenstoel wereldwijd, van Noord-Amerika, Europa en Rusland tot India, Afrika en Zuid-Amerika. Het herkenbare hoedje is rood (soms oranjegeel) en plat of bolrond. Op de hoed vind je witte stippen (af en toe geel bij Noord-Amerikaanse soorten). Dit zijn weefselresten, afkomstig van toen de paddenstoel uit een ei-achtige, universele sluier tevoorschijn kwam. De lamellen zijn wit en geclassificeerd als vrij. Dit bekent dat ze geen contact maken met de stipus. De steel is uitgerust met een annulus en verschijnt uit een beurs (volva), een kom-achtige structuur in de grond.

Amanita muscaria is een mycorrhizaschimmel. Dit betekent dat de soort in symbiose groeit met bepaalde bomen. Je vindt de paddenstoel in naaldbossen en loofbossen, vooral aan de voet van dennen, sparren, berken en cederbomen. Net als andere soorten bestaat er een aantal gevaarlijke dubbelgangers van de vliegenzwam.

SLIMME PSYCHONAUTEN GAAN VERSTANDIG TE WERK!

Er is een beroemd mycologisch gezegde: "Alle paddenstoelen zijn eetbaar, maar sommige slechts eenmalig." Het is verstandig extreem voorzichtig te werk te gaan als je op zoek gaat. Consumeer geen giftige soorten. Investeer in meerdere goede veldgidsen en vraag ervaren mycologen om advies. Het eten van giftige paddenstoelen is geen grapje. De gifstoffen brengen soms ernstige schade toe aan je organen. Sommige zijn zelfs dodelijk. Een verkeerde identificatie van een paddenstoel pakt soms slecht uit, zeker gezien zoveel magic mushrooms giftige dubbelgangers hebben.

Ga grondig te werk en zoek uit welke soorten giftige lookalikes hebben. Eet alleen een paddenstoel als je 110% zeker weet welke soort het is. Wees echt voorzichtig.