Bali & Paddo’s: Trippen In De Tropen

Trippen in Bali is een buitenaardse ervaringen. Toeristen kunnen er paddo’s consumeren en een trip starten naar een hoger bewustzijn.

Op het intrigerende eiland Bali is het makkelijk om paddo’s te verkrijgen en te ervaren. De straten zijn vol lokale verkopers, meestal tieners, die leven van de verkoop. Kuta, de voornaamste toeristische stad van Bali, heeft een geweldige voorraad van deze trippy paddenstoelen.

Toeristen met hele grote pupillen die zigzaggend rondlopen en hun omgeving minutieus in zich opnemen – het is in Kuta geen ongewoon gezicht. De pittoreske wolken en zonsondergangen creëren een geweldige omgeving voor trippy ervaringen. In Kuta is er aan entertainment geen gebrek, van Bluesbars tot Reggaebars, EDM-clubs tot fantastische restaurants, Kuta heeft het allemaal. Het is een klassieke Zuidoost-Aziatische toeristische bestemming die duizenden bezoekers per jaar trekt.

Indonesië heeft een extreem zerotolerancebeleid ten opzichte van drugs. Het kopen van marihuana als een toerist kan serieuze consequenties hebben, zoals gevangenschap. Bezit van drugs zoals cocaïne en heroïne zal vrijwel zeker voor grote problemen zorgen als de politie erachter komt. Dit is hoe het werkt in Bali: drugsverkopers hebben connecties met de politie, ze kennen elkaar en zodra een toerist drugs koopt, wordt de politie ingelicht, en de toerist wordt door de politie bedreigd met mogelijk gevangenschap tenzij duizenden euro’s worden betaald. Wanneer het geld eenmaal is overgemaakt, laat de politie de toerist vrij en wordt een deel van het geld aan de verkoper gegeven. Alhoewel paddo’s illegaal zijn, worden ze onofficieel goedgekeurd voor de verkoop. Het kopen van paddo’s zal dus niet voor problemen zorgen.

Laten we ook naar de feesteilanden van Gili gaan. Er zijn drie ronde eilanden rondom Bali genaamd Gili Trawangan, Gili Air en Gili Meno. Het grootste en populairste toeristische eiland is Gili Trawangan. De politie bezoekt deze eilanden niet zo vaak, en de locals verkopen dus wiet en, natuurlijk, paddo’s. De eilanden hebben geweldige landschappen, prachtige zonsondergangen en geweldige stranden met fantastische restaurants en bars. Er wordt veel gesnorkeld vanwege de overvloed aan koraal en onderwaterleven, inclusief alle soorten vis en natuurlijk schildpadden. Soms zwemmen gigantische schildpaddenkolonies door het water, wat een ongelooflijke ervaring creëert voor de snorkelaar. Wat restaurants betreft, kun je voor slechts 50.000 Roepia’s (ongeveer €3,50) ontzettend verse vis eten, gegrild met kruiden en specerijen.

In plaats van een gedetailleerde beschrijving te geven van de paddo’s en de cultuur, heb ik besloten om een vriend te interviewen die Bali en de paddo-ervaring van de Gili-eilanden heeft meegemaakt. Laten we beginnen.

“We verlieten het vliegveld. De tropische luchtvochtigheid deed mijn kleren onmiddellijk plakken aan mijn lichaam, en de intrigerende geur van Bali’s essentie drong mijn neusgaten binnen. De taxichauffeur probeerde ons 200.000 Roepia’s te vragen, terwijl we wisten dat de prijs 50.000 was, dus dat is wat we hebben betaald. Toen we in het centrum van Kuta aankwamen, droegen mijn vriend en ik onze tassen naar het dichtstbijzijnde hotel dat we konden vinden. Onderweg probeerden tienerjongens ons steeds paddo’s, wiet, en ander spul te verkopen; niet vandaag, dachten we. Op het balkon rookte ik een sigaret en aanschouwde ik Kuta’s tropische landschap met ontzag.

De volgende dag aten we een luxueus ontbijt; BLT deluxe sandwich met frietjes, geloof ik. Daarna genoten we van het zwembad in de binnentuin van het hotel. “Zullen we wat van die paddo’s proberen die iedereen aanprijst?”, vroeg mijn vriend. “Ja, waarom niet!” reageerde ik enthousiast. Dus we gingen naar Poppies Lane en vonden een advertentie op de muur met “Magic Mushrooms 42h Super Fucking Trippy”. Dat leeg een goed idee, dus we volgende de pijl naar het huis van de familie. Een Balinese vrouw groette ons en vroeg ons of we wat paddo’s wilden. “Ja!”, antwoordden wij tegelijkertijd. Ze pakte een zak paddenstoelen en gooide er wat in de mixer. De paddenstoelen waren klein, half-zwart, half-zilver, voordat de vrouw er kersensap overheen goot en de mixer aanzette. We gingen naar onze hotelkamer, hieven het glas en dronken de kersenpaddenstoelendrank. Na ongeveer 30 minuten begonnen we het te voelen; na een uur kwam het echt aan.

De ervaring was niet geweldig. Er waren te veel prikkels vanaf de straat, we moesten bij elkaar blijven omdat we geen slachtoffer wilden worden van de lokale drugdealers, waar we horrorverhalen over hadden gehoord. Mijn maag deed een beetje pijn en eenmaal aan het strand was de lucht volledig grijs. Het viel ons op dat het hele strand bezaaid was met plastic flessen en chipzakjes. Het leek op een of andere Apocalyps. Het was een interessante bad trip want we zagen Kuta door de ogen van de locals: als de afvalbak voor de toeristen. We hadden veel openbaringen en na de ervaring gingen we naar huis om urenlang te slapen.

De volgende dag besloot mijn vriend te vertrekking vanwege een plotselinge “Ik moet mijn leven op orde krijgen”-openbaring. Dus ik bleef in Kuta. De gevoelens van de vorige dag werden weggespoeld en ik liep de stad rond en had er plezier in om te praten met de locals en de toeristen. Veel coole verhalen vonden plaats, maar terug naar de paddo’s: ik kon Indonesië niet verlaten zonder een geweldige paddo-trip, dus ik besloot naar Gili Trawangan te reizen.

De geweldige landschappen, stranden en zonsondergangen; het is echt een fantastische plek met een tropisch klimaat. Op een nacht ontmoette ik Engelse toeristen, leuke mensen. We feestten, dronken wat, en besloten wat paddo’s te nemen. Vrijwel alle bars in Gili Trawangan hebben een goede voorraad paddo’s, dus we gingen naar de bar en vroegen om paddo-drankjes. Die kostten ons 100.000 Roepia’s per kop, wat zeker genoeg is voor één persoon. Dus we kochten een kop per persoon. De paddenstoelen werden gemixt met wodka en red bull. Nadat we de drankjes op hadden, startte de magie.

We gingen naar het strand en gingen liggen. De paddo’s begonnen te werken. De hemel begon van kleuren te veranderen, alsof mijn perceptie van wat kleuren zijn, begon te verschuiven. De afstanden tussen objecten waren vertekend. Ik keek naar mijn hand en het voelde alsof het zo lang was als de afstand tussen de Aarde en de sterren. Ik bekeek een boot die eruitzag als de Titanic, alhoewel het een klein vissersbootje was. Toen zag ik een gigantisch object in de lucht in de vorm van een gezicht, dat meer en meer op een echt gezicht begon te lijken. Toen verscheen Boeddha’s gezicht, zo groot als een verre planeet, dat op de Aarde afkwam; maar wat was de Aarde op dat moment? Veel vragen tolden in mijn hoofd zonder betekenis. De sterren begonnen te draaien rond Boeddha’s gezicht, en ik dacht, of ja, ik dacht eigenlijk niet, ik was gewoon daar, in het moment. Mijn Engelse vrienden waren geweldig, ze maakten grapjes en waren aan het dansen. Plotseling besloten we allemaal om te gaan zwemmen in het zwarte, nachtelijke water. Het was zo cool. Het water voelde als jelly, ik was aan het zweven, en de bewegingen in het water voelden heel fijn aan mijn huid. Alles voelde cool. Het aanraken van mijn benen en tenen was een bizarre ervaring. Ik dacht: ben ik dit? Na de trip scheidden onze wegen zich en gingen we naar bed; ik kon niet slapen. Ik dacht aan al die coole dingen en openbaringen. Einde.”

Er is een interessant element aan de Bali- en Gili-ervaring. Dit fenomeen is duidelijk zichtbaar in de Zuidoost-Aziatische toeristische bestemmingen. Er wordt veel gefeest, toeristen genieten van het leven. Maar slechts 10 minuten van de hoofdstraten in Kuta kun je extreme armoede ervaren. Arbeiders in de toerismebureaus verdienen slechts €70 per maand, en mensen komen nauwelijks rond. Het is goed om aandacht te besteden aan de denkbeeldige toeristenwereld die synthetisch geconstrueerd is om de toeristen te verblinden voor de realiteit terwijl ze lol hebben. Hoe dan ook, als je op zoek bent naar een paddo-trip in Zuidoost-Azië, reis dan naar Bali of de Gili-eilanden en geniet ervan!