5 Lachwekkende Fabels Over Psychedelica

Over psychedelica doen zich talloze fabels en broodjeaapverhalen de ronde. Ondanks de krankzinnigheid van deze verhaaltjes was er een tijd dat mensen ze werkelijk geloofden. In ieder geval een beetje. Hier volgen enkele van de meest belachelijke fabels over psychedelische middelen.

Er bestaan veel waanzinnige broodjeaapverhalen over psychedelische middelen en de effecten ervan. Sommige van die verhaaltjes doen nog steeds de ronde. We bekijken de vijf meest idiote fabels over psychedelica.

FABEL #1 - LUCKY STRIKE SIGARETTEN MET AANGENAME VERRASSING

Het verhaal gaat dat Lucky Strike niet zomaar een legendarisch sigarettenmerk is geworden. De sigaretten hebben die naam toebedeeld gekregen (geloof het of niet!) omdat rokers af en toe een "lucky strike" scoorden. Dan zat er zomaar een cannabissigaret in het pakje! Figuren die de fabel rondbazuinen, weten doorgaans ook nog iets te vertellen over de kans dat je zo'n gelukkige ontdekking doet. De beweringen lopen uiteen van mensen die stellen dat het om één speciale sigaret per duizend pakjes gaat. Er zijn ook mensen die beweren dat er in elk pakje een verwennerij zat.

Hoe en waar de legende oorspronkelijk is ontstaan, is niet helemaal duidelijk. Volgens Snopes.com bestaat de legende al "heel lang." De officiële Lucky Strike slagzin "It's Toasted" draagt ook niet echt bij aan het weerleggen van dit broodjeaapverhaal. Er zijn echter geen aantoonbare bewijzen dat iemand ooit een spliff in een pakje heeft aangetroffen.

FABEL #2 - PADDO'S INSPIREERDEN DE SUPER MARIO POWER BONUS

De bonus van de paddenstoelen in het Super Mario spel is eigenlijk gebaseerd op psychedelische paddenstoelen - volgens de verhalen die over drugs de ronde doen, tenminste. Mensen die de fabel geloven, wijzen op de grote gelijkenis tussen de paddenstoel in het spel (rode hoed met witte stippen) en de vliegenzwam. Deze soort heeft inderdaad een hallucinogene werking.

Het officiële standpunt van de makers van Super Mario is (natuurlijk) dat er absoluut geen verband bestaat met drugs. Ze hebben zelfs hun best gedaan door de bonus "Super Mushroom" te noemen in plaats van "Magic Mushroom." Dit, om de associatie met psychedelica te vermijden. Dat beweren ze in ieder geval. Dat is natuurlijk niet overtuigend genoeg voor de complotdenkers in de game-wereld. Zij zijn er volledig van overtuigd dat de betekenis in hogere sferen gezocht dient te worden.

FABEL #3 - SLECHTE LSD VEROORZAAKT BAD TRIPS

Het broodjeaapverhaal dat een bad LSD trip veroorzaakt wordt door "slechte LSD" ontstond ergens tijdens de psychedelische "flowerpower" periode van de jaren '60. Festivalbezoekers van het wereldvermaarde Woodstock muziekfestival werden zelfs gewaarschuwd geen "brown acid" te kopen. Dat was, zo veronderstelde men, slecht.

Het is waarschijnlijker dat de veronderstelde "bad acid" een hogere dosis dan normaal bevatte. Dit leidde ertoe dat mensen een overdonderende ervaring beleefden, of een "bad" trip. Tel dat op bij het feit dat er destijds (en tot op de dag van vandaag) weinig aan kwaliteitscontrole werd gedaan betreffende psychedelische middelen. Wellicht is de benaming "bad acid" nog niet zo gek. Zeker wanneer je je realiseert dat drugs die als LSD aan de man gebracht worden vaak ook nog eens ander spul bevatten. Denk aan PCP of amfetamine. Dat staat garant voor het veroorzaken van andere, vaak onaangename effecten.

FABEL #4 - VAN BANANENSCHILLEN GA JE TRIPPEN

Dit is een absolute klassieker. Het verhaal waart nog steeds rond. Er zijn mensen die in de veronderstelling verkeren dat je LSD, of een andere hallucinogene substantie, van bananenschillen kunt maken. "Bananadine" (wat een verschrikkelijke naam) wordt verondersteld een licht psychoactieve stof te zijn. Iedereen zou het zelfs zonder enige kennis of een laboratoriumopstelling zelf kunnen maken. Pluk gewoon een tros bananen van de boom en gaan met die banaan! Klinkt lekker, nietwaar?

De broodjeaapverhalen rond de effecten van het roken van bananenschillen begonnen eind jaren '60 op te duiken. Dat was lang voordat mensen een internetverbinding hadden. Ook bestonden sociale media nog niet. Het beroemde "Anarchist Cookbook" maakte melding van het "licht psychoactieve effect" van bananenschillen ("musa sapientum bananadine"). Net als de meeste andere artikelen was ook dit een hoax. Geloofde men nog steeds niet in de tripeffecten door het roken van bananenschillen? Dan hoefden ze maar naar het psychedelische nummer "Mellow Yellow" van Donovan te luisteren. In dit nummer uit 1966 refereert de zanger aan een "electric banana." Meer bewijs hebben we niet nodig, toch?

FABEL #5 - DE SINAASAPPELSAP MAN

De "sinaasappelsap man" spant helemaal de kroon. Het is het meest fabeltastische broodjeaapverhaal rond LSD. Het verhaal doet de ronde dat een man uit Canada een zeer voordelige LSD-deal kon sluiten toen hij eens in Amerika was. Daar kon hij natuurlijk geen nee op zeggen. Hij kocht in een keer de hele handel op. Het waren enkele honderden papertrips. Hij dacht slim te zijn toen hij de grens over moest. Om niet gesnapt te worden, plakte de man namelijk het vel LSD papertrips op zijn lijf.

Ondanks zijn uitgebreide voorzorgsmaatregelen moet de arme ziel toch de aandacht van de douane getrokken hebben. Hij werd verzocht in een wachtruimte plaats te nemen. In de tussentijd werd zijn auto doorzocht. Natuurlijk sloeg de man meteen op tilt. Het klamme zweet brak hem uit. Hij dacht namelijk dat hij zou worden gefouilleerd. Door de zweetaanval raakte het vel papertrips doorweekt. Hierdoor werd er door zijn huid een onmenselijke dosis LSD geabsorbeerd.

Binnen afzienbare tijd begon de LSD te werken. Het resultaat was dat de arme man begon te geloven dat hij een sinaasappel was. Het schijnt dat tot op de dag van vandaag niemand hem ervan heeft kunnen overtuigen dat dat niet zo is. Er zijn ons berichten ter ore gekomen dat hij een rustig leven leidt in een mooi gelegen psychiatrisch rusthuis. Daar deelt hij een kamer met een perzik en een ananas. Er bestaan veel versies van dit schitterende vertelsel. In een van de versies wil de man zichzelf schillen. Vervolgens trekt hij al zijn kleren uit. Weer in andere versies slaat hij het sinaasappelstadium helemaal over. Daarin verandert hij direct in een glas sinaasappelsap. Deze grappige versie impliceert dat hij niet durfde te gaan liggen of te slapen; bang dat iemand hem op zou drinken. Dit waanzinnige broodjeaapverhaal werd in de jaren '60 ingezet als anti-drugscampagne. Dat had tot gevolg dat er mensen waren die de idiote fabel voor waar aannamen.